Ingepikte gemeentegrond terugclaimen: een dure verplichting voor Weert
De gemeente Weert weet nu hoe bewoners aan te spreken die zich een stukje gemeentegrond hebben toegeëigend. Een proefproject heeft uitgewezen wat de beste werkwijze is om die grond al of niet terug te claimen. De gemeente is verplicht om verjaring te voorkomen, maar het kan een dure grap worden. Alleen al voor een deel van de wijk Boshoven waar de aanpak werd getest, was de gemeente vier ton kwijt voor 123 situaties.
Het gemeentebestuur gaat nu in een besloten bijeenkomst met de gemeenteraad bespreken hoe het verder moet met de rest van Weert.
De gemeente heeft bureau Eiffel ingehuurd om inzicht te krijgen in de problematiek en aanpak. Die is hoe dan ook arbeidsintensief en dus duur, zo blijkt. Overal moet bekeken worden hoe het precies zit en of de bewoner vervolgens aangeschreven moet worden. In 51 van de 123 gevallen bleek er niets mis te zijn, omdat het maar een heel klein stukje was of dat het legaal was maar niet geregistreerd.
Maar andere gevallen bleken ingewikkelder en bewoners moesten kunnen aantonen dat de situatie al zo lang bestond, dat de gemeente de grond niet meer kan terug claimen. Juridische procedures liggen daarbij op de loer.
Voor het gemeentebestuur is het nu een dilemma. Het kan niet zo zijn dat bewoners gemeentegrond inpikken en dat vervolgens niet iedereen wordt aangepakt. Wel zo eerlijk ten opzichte van mensen die gewoon betalen voor dat stukje grond. Maar alle situaties bekijken en beoordelen en zonodig een traject inzetten, is duur en bewerkelijk. De gemeente moet in dat geval speciaal daarvoor extra personeel aannemen.
Het bericht Ingepikte gemeentegrond terugclaimen: een dure verplichting voor Weert verscheen eerst op VML Nieuws.
