Gemeentelijke inspanningen en burgerinitiatieven voor ondersteuning van mensen met een beperking

‘Het is voor mensen met een beperking moeilijker om deel te nemen aan de maatschappij. Dat komt deels doordat gemeenten hen onvoldoende ondersteunen’. Dit staat in een artikel van nu.nl op 20 september. De situatie in Weert lijkt beter geregeld en blijft in ontwikkeling. Iets dat de gemeente wil aanpassen, is bijvoorbeeld de toegankelijkheid. Op sommige gebieden, zoals bij wonen, ligt het heft volgens wethouder Michèle Ferrière niet altijd in hun handen. ‘’Had ik maar een toverstok om voor iedereen een woning te realiseren.’’

De gemeente is verantwoordelijk voor de WMO, oftewel Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Hier staat in, dat gemeenten inwoners met een ziekte of beperking en kwetsbare ouderen moeten ondersteunen. 90% van de inwoners van Weert die gebruik hebben gemaakt van de WMO in 2023 zijn zeer tevreden over de geboden hulp. Dit blijkt uit een tevredenheidsonderzoek afgelopen jaar waar WeertFM een artikel over publiceerde.

Mantelzorg, Risse Groep en Punt Welzijn
Hulp die geboden wordt vanuit de gemeente is onder andere open inloop en dagbesteding voor ouderen met dementie. Ook zijn er organisaties die de gemeente helpen bij het ondersteunen van personen met een beperking. Zo is er Risse Groep. Risse Groep begeleidt mensen met een beperking bij de specifieke ontwikkeling van hun mogelijkheden, talenten en ambities. Het bedrijf  wordt gesubsidieerd door de gemeente en is een partner op gebied van participatie. Zij werken ook samen met bijvoorbeeld PSW. Daarnaast is er uitgebreide mantelzorgondersteuning. Mantelzorgers worden wegwijs gemaakt in de wet- en regelgeving, en er worden bijeenkomsten georganiseerd waar zij hun hart kunnen luchten. Dit wordt gedaan door medewerkers van Punt Welzijn, nog een organisatie waar wethouder Ferrière enorm trots op is. ‘’Punt Welzijn ondersteunt inwoners op mentaal, emotioneel, psychisch en praktisch gebied.’’ 

Toegankelijkheid
Volgens Ferrière valt er wel nog winst te behalen op het gebied van toegankelijkheid. ‘’Daar bedoel ik letterlijk mee hoe makkelijk het is voor mensen om te bewegen in Weert.’’ Volgend jaar komt de gemeente met beleid voor Diversiteit en Inclusie. Inwoners worden betrokken bij het opstellen van dit beleid.

WLZ en wonen
Toegankelijkheid is iets dat de gemeente kan aanpakken, maar niet alles ligt in hun handen. Wanneer mensen intensieve, langdurige zorg of toezicht nodig hebben valt dit onder de Wet Langdurige Zorg. Met een Wlz-indicatie heeft een persoon recht om in een zorginstelling te gaan wonen. Kim Corstjens, heeft een dochter van negentien met het syndroom van Down en wil graag een passende woonomgeving voor haar dochter. Ze vindt dat er weinig passende zorgaanbieders zijn als het gaat om kleinschalig wonen. Daarom heeft zij samen met tien andere ouders de stichting ‘’ZoGewoon’’ opgericht. Haar bedoeling is om appartementen of een wooncomplex te huren en daar zelf de zorg voor in te kopen. Dit wil ze doen met het Persoonsgebonden budget dat ze krijgt vanuit de Wet Langdurige Zorg.

De gemeente heeft recentelijk een woonzorgvisie opgesteld. Dit is een totaalpakket van wonen met welzijn en zorg in Weert. Op basis van het afwegingskader uit de woonzorgvisie kunnen initiatieven als die van Kim worden opgepakt. Hiermee kijken ze hoever personen zijn met hun plan, of ze overal aan hebben gedacht en waar de gemeente dan in kan ondersteunen.

Volgens Ferrière is het aantal zorgaanbieders wel genoeg. ‘’Het is niet dat er mensen op straat komen te staan.’’ Ook geeft ze aan dat voor iedereen iets anders passend is. ‘’Dat ouders een specifiek beeld hebben bij wat passend is voor hun kind begrijp ik helemaal. Wel kan iedereen een eigen beeld hebben bij wat ‘passend’ is. Hoe jij het fijn vindt om te wonen is niet per se hoe ik het fijn vind om te wonen.’’ Daarnaast wil ze ook meegeven dat wonen voor mensen zonder beperking in Nederland al een echte uitdaging is, maar dat ieder initiatief apart bekeken wordt.

Woonzorgvisie en gemeentelijke ondersteuning
Er zit een verschil in de hulp die de gemeente kan bieden vanuit de WMO tegenover hulp die onder de WLZ valt. Vanuit de WMO kan de gemeente hulp betalen die iemand nodig heeft om zo lang mogelijk thuis te kunnen blijven wonen of om mee te kunnen blijven doen in de samenleving. Hierbij kan je denken aan bijvoorbeeld aanpassingen in de woning, huishoudelijke hulp,  vervoersvoorzieningen en respijtzorg. Dit is iets dat volgens de wethouder goed loopt; echter, er kan wat verbeterd worden op gebied van toegankelijkheid. Bij initiatieven als die van Kim kijkt de gemeente door middel van het afwegingskader waar ze in kunnen ondersteunen. 

Dit is het tweede deel van een drieluik over passende zorg in Weert. Lieke Kapteijns dook in de wereld van de WMO, de WLZ en zorgaanbieders. Eerder sprak ze met Kim Corstjens over haar stichting ‘ZoGewoon’. In het laatste deel komt ‘de Vraagwijzer’ nog voorbij. Een platform waar inwoners terecht kunnen met hun zorgaanvraag.